Mijn hart voor taal

Mijn hart voor taal

Van kindsbeen ben ik gepassioneerd door taal. In mijn moedertaal, het Nederlands, hield ik van lezen en verhalen schrijven. Later, in het middelbaar, viel ik ook voor de charmes van het Frans, Engels en Duits. Verrijkend en verruimend was het om woorden en uitdrukkingen te begrijpen in de talen van de ons omringende landen. De ‘dode’ taal Latijn vormde een goede basis om de hand te leggen op de basisstructuren in moderne talen.

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat ik al heel snel wist welke richting ik uit wilde als het op studeren aankwam. Het liefst van al wilde ik een volledig nieuwe taal gaan leren, met zo weinig mogelijk referentie naar talen waarin ik al een basis had.

Wat zich achter het voormalige IJzeren Gordijn afspeelde, fascineerde me. Het leek een andere wereld, moeilijk toegankelijk en met een aparte cultuur. Op amper tweeduizend kilometer van huis, even ver als de Zuid-Europese vakantiebestemmingen die we jaarlijks massaal bezoeken, spraken mensen letterlijk en figuurlijk een andere taal. Het leek me heel wat om daar toegang toe te krijgen, want de cyrillische letters in de foldertjes over Rusland die ik opvroeg bij Intourist, waren natuurlijk… Chinees voor me. Ik besliste Russisch te gaan studeren.

Tegelijk nam ik een verfrissende duik in een andere wereldtaal: Engels. Mijn belangrijkste motivator hiervoor lag elders. De alomtegenwoordigheid van het Engels in media, film en muziek wekt de indruk dat we de taal voldoende beheersen om wereldwijd met elkaar in gesprek te kunnen gaan. Het verraderlijke aan Engels is echter dat je je mondeling vrij snel uit de slag kunt trekken, maar dat je je er grondiger in moet verdiepen om door te dringen tot de gelaagdheid, en daarmee ook de rijkdom en schoonheid van de taal.

Doorheen de jaren is ook mijn kennis van het Frans up-to-date gebleven. Een aangeboren aanleg om het snel op te pikken, aangevuld met lange periodes waarin ik in Brussel woonde en bij tweetalige organisaties werkte, werpen nu hun vruchten af. Zo heb ik naast Engels en Russisch, gaandeweg ook het Frans aan mijn werktalen kunnen toevoegen.

Ik prijs me heel gelukkig met het linguïstische pad dat ik jaren geleden koos. Het opent nog elke dag werelden die anders gesloten waren gebleven, het helpt verbanden leggen die ik anders nooit had gezien en het levert me contacten op die anders onbestaande waren. Met veel nieuwsgierigheid en een open blik blijf ik het bewandelen en verkennen. Het blijft me onvermoeibaar verwonderen.